Sent to you by Andy Myint via Google Reader:
via Imaginary clouds no2 by imaginary clouds no2 on May 29, 2007
ကဗ်ာ က အခရာ ၊ ဒါကို ရုပ္ရွင္ ၾကည္႔တာ နဲ႕ ယွဥ္ေၿပာပရေစ ၊
အၾကမ္း အတမ္း အထိုး အၾကိတ္ အက္ရွင္ ကားေတြ ၾကည့္ရင္ ထိုးၾကၾကီတ္ၾက ရိုက္ၾကႏွက္ၾက တာ ဘယ္သူကမွ သြားမက်ိဳးဘူး။ အရိုးမကိ်ဳးဘူး ။ နုတ္ခမ္းမပဲ႔ ဘူး ။ေသြးေတာင္ မထြက္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ အရသာခံၾကည့္ၾကတာပဲ ။ ရုပ္ရွင္ ဆို တာရုပ္ နဲ႔ အသံ နဲ႕ တြဲခ်ိတ္ၿပီး တည္ေဆာက္ထားတာ ၿဖစ္တယ္ ။ အဲဒီ တည္ေဆာက္ထားတာ ကို ၾကည့္ၿပီး ယံု ၾကည္စရာ မရွိတာေတြကို ရိုက္ၿပတာေတာင္မွ ၾကည့္သူက ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ ၾကည့္တယ္ ။ ရုပ္ရွင္ ရဲ့ သဒၵါ ကိုလည္း ေၾကေၾကညက္ညက္ နားလည္ၾကတယ္ ၊ ကဗ်ာ ဖတ္ ေတာ့ ဘာၿဖစိလို႕ အဲဒီ မယံု ၾကည္ၿခင္း ကို ဆိုင္းငံ မထားတာလဲ ၊ ရုပ္ရွင္ သဒၵါ ကို သင္ယူ တတ္ေၿမာက္ၾကၿပီး ကဗ်ာ ရဲ႕ သဒၵါ ကိုေတာ့ ဘာၿဖစ္လို႔ မသင္ယူၾကတာလဲ ၊
စာ -၄၄
ေဇယ်ာလင္း "အနႏၲ ကို မလိုခ်င္ ဘူး ၾကာသာပေတး ကိုပဲ လိုခ်င္တယ္--"
Things you can do from here:
- on Imaginary clouds no2
- Subscribe to Imaginary clouds no2 using Google Reader
- Get started using Google Reader to easily keep up with all your favorite sites
No comments:
Post a Comment